Wielkimi krokami zbliża się dzień 10 sierpnia, kiedy wejdą w życie nowe przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy ubezpieczenia (ustawa z 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw; Dz.U. nr 82, poz. 557). Klienci zawdzięczają zmianom korzystniejsze warunki związane płatnościami kolejnych rat składek za ubezpieczenie. W myśl aktualnie obowiązujących przepisów nawet najmniejsze spóźnienie może skutkować zawieszeniem udzielania ochrony ubezpieczeniowej, a nawet rozwiązaniem umowy, przy czym problem dotyczy głównie ubezpieczeń majątkowych.
Teraz termin uregulowania zaległości ma być określony w ogólnych warunkach ubezpieczenia na życie. Nowe przepisy wprowadzają teraz podobne rozwiązanie w ubezpieczeniach majątkowych.
Istnieją obawy, że ten korzystny dla klientów zapis może stać się polem do nadużyć. Przykładowo: ubezpieczający zawarł umowę, opłacił pierwszą ratę składki i wyjeżdża za granicę na kilka miesięcy. Towarzystwo przysyła mu monit listem poleconym z potwierdzeniem odbioru, ale nikt go nie odbiera. Pojawia się pytanie, w którym momencie towarzystwo będzie mogło zaprzestać udzielania ochrony w takiej sytuacji, czy też będzie udzielało ochrony do końca trwania umowy. Drugiej części tego dylematu obawiają się zakłady ubezpieczeń i będą się bronić, przywołując zapisy warunków ubezpieczenia, które nakazują klientowi informować o zmianie adresu do korespondencji. Łukasz Dajnowicz z KNF mówi, że można mieć pewne wątpliwości, czy w świetle art. 61 k.c. zastrzeżenie takie będzie skuteczne wobec oświadczeń woli ubezpieczyciela.
W myśl tego przepisu oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła się zapoznać z jego treścią. Najprawdopodobniej w takich wypadkach towarzystwa będą miały dylemat: czy zaprzestać udzielania ochrony, ryzykując pozew klienta w razie szkody, czy kontynuować udzielanie ochrony i późniejsze próby uzyskania należnej składki. Nie ma wątpliwości co do tego, że będą miały takie prawo.
( źródło: „Gazeta Prawna” z 6.08.2007 r. )