Korzystając w Polsce z powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego posiadamy prawo do bezpłatnej opieki medycznej we wszystkich krajach UE oraz w Szwajcarii. Podczas pobytu w tych krajach musimy mieć ze sobą kartę potwierdzającą prawo do leczenia. Gwarancja bezpłatnej opieki medycznej przysługuje wszystkim obywatelom Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego na podstawie przepisów o koordynacji systemów ubezpieczeniowych.
Każda osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu w kraju należącym do Unii Europejskiej ma zagwarantowaną możliwość korzystania z opieki zdrowotnej w innym kraju członkowskim. Jest jedno zastrzeżenie: wyłącznie w takim samym zakresie jak obywatele danego państwa. Przed wyjazdem warto zatem sprawdzić, jakie świadczenia są bezpłatne w kraju, który zamierzamy odwiedzić, a do jakich musimy dopłacić i ile nas to będzie kosztować. Informacje na ten temat znajdują się na stronie internetowej Narodowego Funduszu Zdrowia, www.nfz.gov.pl. Trzeba również pamiętać, że bezpłatnej pomocy udzielą nam tylko placówki medyczne działające w ramach powszechnego systemu ochrony zdrowia w danym kraju.
Aby skorzystać z bezpłatnej opieki medycznej za granicą, trzeba mieć przy sobie Europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego. Można ją otrzymać w oddziałach Narodowego Funduszu Zdrowia w miejscu zamieszkania. Każdy ubezpieczony ( również dzieci ) powinien posiadać własną kartę. Aby ją dostać, należy złożyć wniosek (jest na stronie internetowej Narodowego Funduszu Zdrowia i w oddziałach NFZ). Wraz z załącznikami wysyłamy go do funduszu pocztą, faksem albo zanosimy osobiście. Niektóre oddziały NFZ przyjmują wnioski przez Internet. Powinny być do nich dołączone skany dokumentów.
Dokumenty przekazywane jako załączniki potwierdzają, że mamy ubezpieczenie zdrowotne w NFZ. Są to:
dla pracowników: ostatni RMUA bądź – gdy nie można go uzyskać – aktualnie podstemplowana książeczka ubezpieczeniowa lub zaświadczenie od pracodawcy,
dla osób prowadzących działalność gospodarczą: ostatni dowód wpłaty składki na ubezpieczenie zdrowotne,
dla rolników ubezpieczonych w KRUS: zaświadczenie z KRUS o odprowadzanych składkach na ubezpieczenie zdrowotne lub ostatni dowód wpłaty składki,
dla emerytów: legitymacja emeryta lub ostatni odcinek emerytury,
dla rencistów: legitymacja rencisty (lub ostatni odcinek renty) oraz decyzja o przyznaniu renty,
dla bezrobotnych zarejestrowanych w urzędzie pracy: zaświadczenie z urzędu pracy o odprowadzaniu składek na ubezpieczenie zdrowotne, rndla dzieci albo innych członków rodziny, których zgłosiliśmy do ubezpieczenia: dowód zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego (druk ZUS ZCNA, ZUS ZCZA) oraz dokument potwierdzający nasze ubezpieczenie.
Turyści zwyczajowo dostają kartę na miesiąc, chyba że wyjazd trwa dłużej. Jeśli jesteśmy już na zagranicznych wakacjach, nie mamy przy sobie karty, a jest nam potrzebna pomoc medyczna, możemy zadzwonić do oddziału NFZ. Powinien on wystawić certyfikat zastępczy, czyli papierowy dokument zastępujący europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego. Zostanie on nam dostarczony pocztą lub faksem.
Jeżeli jednak nie uda się nam uzyskać certyfikatu i będziemy musieli zapłacić za leczenie, to zachowajmy wszystkie rachunki i dowody wpłaty. O zwrot kosztów możemy się ubiegać po powrocie. Pamiętajmy jednak, że dostaniemy pieniądze tylko za te świadczenia, które w danym kraju są bezpłatne, a nie za te, za które nie płacimy w Polsce.
( źródło: „Rzeczpospolita” z 19.06.2007 r. )